Ελάτε να κάνουμε στροφή, ελάτε να ξεφύγουμε, μήπως την σκαπουλάρουμε, μην τύχει και σωθούμε.

Ω! τι κακό είναι κι αυτό;

Κάθε φορά να κρέμομαι στα χείλη,

του καθενός τυχάρπαστου Ευρωπαίου;

Είναι ντροπή, μωρέ παιδία και είναι προτιμότερο

σαν χώρα ευνομούμενη, να έχω εγώ τον λόγο.

Και τούτοι εδώ, οι αλλοδαποί, να κρέμονται

απ’ τα δικά μου χείλη.

Μα που καλό και που κακό, δεν είμαι εγώ το αφεντικό.
Αφέντες είναι έξω-τικά, ενδοτικά κι αφερέγγυα μυαλά.

Που πάντα σ’ όλους λένε ΝΑΙ και ο δυστυχής λαός ΠΕΙΝΑΕΙ.

Ελάτε να κάνουμε στροφή, ελάτε να ξεφύγουμε,

μήπως την σκαπουλάρουμε, μην τύχει και σωθούμε.

<ΙόΦ>